Wigilia Bożego Narodzenia. Symbolika i przebieg...
Punktem kulminacyjnym przeżyć adwentowych w rodzinie chrześcijańskiej jest Wigilia Bożego Narodzenia.
Niemal w każdym domu ubiera się choinkę, która jest symbolem „drzewa rajskiego". Przez swoją żywość i zieleń zachowaną nawet w zimie staje się symbolem Chrystusa jako „drzewa życia" a przez przyozdobienie jej świecami symbolizuje Chrystusa „światłość świata". Pod choinką ustawia się żłóbek dla upamiętnienia narodzenia Syna Bożego w Betlejem.
WILIA - WIECZERZA WIGILIJNA
Według starodawnego zwyczaju po zachodzie słońca, zgodnie z prak¬tyką dawnych chrześcijan spożywa się obiad postny, złożony z kilkunastu tradycyjnych potraw. Uczta ma charakter religijny, bardzo uroczysty -świadczy o tym stary zwyczaj czytania fragmentu Ewangelii św. Łukasza o narodzeniu Chrystusa i wspólna modlitwa rodziny. Ceremoniom wieczerzy wigilijnej przewodniczy ojciec rodziny.
ŁAMANIE SIĘ OPŁATKIEM
Najważniejszym wydarzeniem wieczoru wigilijnego jest dzielenie się opłatkiem. Obrzęd ten następuje po modlitwie i złożeniu sobie życzeń, a więc na samym początku wieczerzy wigilijnej, gdy ukaże się pierwsza gwiazda na niebie. Dzielenie się opłatkiem oznacza wzajemne poświęcenie się jednych dla drugich i uczy, że ostatni nawet kawałek chleba należy podzielić z bliźnimi, zbliża oddalonych, łączy umarłych z żywymi i jedna skłóconych.
WOLNE MIEJSCE PRZY STOLE
Znany i powszechny jest obecnie w Polsce zwyczaj pozostawiania wolnego miejsca przy stole wigilijnym. Jest ono przeznaczone dla przygodnego gościa. Z. Kossak pisze, że „ktokolwiek zajdzie w dom polski w święty, wigilijny wieczór, zajmie to miejsce i będzie przyjęty jak brat". Pozostawiając wolne miejsce przy stole wyrażamy serdeczną pamięć o naszych bliskich i drogich, którzy nie mogą świąt spędzić z nami. Wolne miejsce przy stole oznaczać może członka rodziny, który zmarł lub też pamięć o wszystkich zmarłych z rodziny.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO SIANA WIGILIJNEGO
Powszechnie zachowany jest w Polsce zwyczaj wkładania siana pod obrus na stół, przy którym będzie spożywana uroczysta wieczerza wigilijna. Przypomina ono nam ubóstwo groty betlejemskiej i Maryi, która złożyła narodzonego Chrystusa na sianie w żłobie.
P. Wspomożenie nasze w imieniu Pana.
W. Który stworzył niebo i ziemię.
P. Módlmy się. Wszechmogący wieczny Boże, racz pobłogosławić to siano, które umieścimy na wigilijnym stole, by przypominało nam ubóstwo groty betlejemskiej, w której narodził się Twój Syn Jezus Chrystus i spraw, abyśmy nie troszczyli się o to co mamy jeść lub pić, w co mamy się przyodziać, lecz byśmy zabiegali o sprawy Królestwa Bożego i radowali się z obecności w naszej rodzinie Twojego Syna Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.
W. Amen.
(Ojciec kropi siano wodą święconą i umieszcza je na środku stołu wigilijnego).
CHRZEŚCIJAŃSKI OBRZĘD WIECZERZY WIGILIJNEJ
W tej uroczystej chwili wychwalamy Boga, naszego Ojca, za świętą noc, którą teraz wspominamy, a w której Jego Syn Jezus Chrystus narodził się z Maryi Dziewicy. Przeżyjmy tamto wydarzenie opisane w Ewangelii.
SŁOWA EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO ŁUKASZA:
„W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby dać się zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła tak, że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie". I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli".
Łk. 2, 1-14
WSPÓLNA MODLITWA
Chrystusa, który przyszedł na świat, aby nas zbawić prośmy słowami:
Obdarz nas miłością i pokojem!
Panie Jezu, udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju.
Obdarz nas miłością i pokojem!
Panie Jezu, obdarz szczęściem i radością także naszych sąsiadów, przyja¬ciół i znajomych.
Obdarz nas miłością i pokojem!
Panie Jezu, wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych i nieszczęśli¬wych pociesz i umocnij Dobrą Nowiną Zbawienia.
Obdarz nas miłością i pokojem!
Panie Jezu, naszych zmarłych krewnych, bliskich i znajomych obdarz szczęściem i wiecznym zbawieniem.
Obdarz nas miłością i pokojem!
Zjednoczeni w miłości, odmówmy wspólnie modlitwę, której na¬uczył nas Jezus Chrystus: Ojcze nasz ...
Polećmy Bogu przez pośrednictwo Matki Jezusa Chrystusa - naszą rodzinę, naszych przyjaciół, sąsiadów, gości, samotnych, chorych. Zdrowaś Maryjo ...
Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta noc zajaśniała blaskiem prawdziwej światłości Twojego Syna; spraw, abyśmy jaśnieli blaskiem Twojej światłości w naszym codziennym postępowaniu.
Pobłogosław nas i te opłatki, którymi będziemy się dzielić zwyczajem naszych ojców. Naucz nas dzielić się chlebem, miłością i życzliwością z każdym człowiekiem. Obdarz nas wszystkich Twoim pokojem, abyśmy wspólnie sławili Twoją ojcowską dobroć. Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen. |
